Plaats: Forum Images Groningen
Film: La conquête
Bezoekers: tussen de 20-30 mensen
Een druilerige, niet gehele droge maandagavond.
Tegen het begin schuiven de mensen als stelletjes de filmzaal in.
Ben ik de enige die hier alleen zit?
Maakt niet uit, ik wilde deze film heel graag zien die Quatorze Juillet in première ging in ons land.
La Conquête is een film van Xavier Durringer en gaat over Nicolas Sarkozy, de huidige president van Frankrijk en zijn race om de macht en plek in het Elysée tijdens de presidentsverkiezingen in 2007. De film gaat eigenlijk niet in op politieke onderwerpen maar vooral over de trucs en streken die ze elkaar proberen te leveren. Zo probeert De Villepin Sarkozy uit te schakelen via iets dat we nu kennen als de Clearstream affaire.
De mensen die Chirac, zowel Jacques als zijn vrouw Bernadette, en De Villepin uitbeelden doen dat uitmuntend. Ze lijken er zelfs fysiek erg op. Dat kan je niet zeggen van Denis Podalydès die Sarkozy uitbeeldt, in de film consequent 'Le petit' genoemd door Chirac. Of, heel wat vileiner, 'de dwerg' of 'klootzak' door De Villepin. Maar zijn bewegingen en manier van praten heeft hij wel heel goed bestudeerd. Gaandeweg de film maakt het dan niet meer zo veel uit of de uiterlijke gelijkenis minder is.
Sarkozy wint de verkiezingen maar verliest zijn vrouw. Misschien omdat haar advies (zij was zijn belangrijkste adviseur) te goed was: je maakt nieuws en geeft er commentaar op. En zo kan het zijn dat we het stel zien wandelen op het strand of gezellig fietsen met in hun kielzog een batterij aan fotografen en journalisten. Dat was niet precies wat Cecilia in gedachten had.
Aan het einde van de film heeft Sarko het Franse volk veroverd (53% wilde hem als president) maar staat hij alleen. Je krijgt gewoon sympathie voor hem.
Ook noemenswaard, al berust het op een vette hear say: ik begrijp dat Rachida Dati, in de film uitgebeeld door Saïda Jawad, de film niet wenst te zien. Ik kan me daar van alles bij voorstellen. De ex Garde du Sceaux wordt in sporadische scènes afgebeeld als leeghoofdig vrouwtje die met de pr-mannetjes van Sarko op tafel danst en verder alleen met haar mobieltje communiceert. Daar hoeft Madame Dati echt haar luie stoel niet voor uit te komen.
Ook voor mensen die niets hebben met (Franse) politiek is dit trouwens een prima film om te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten