Le gamin au vélo

Kinderen uit logeren, even een middag en avond voor onszelf. En daar zit je dan, om 16.00 uur bij Forum Images in Groningen.

Want, zo zegt mijn partner, die van 21.15 uur wordt me echt te laat.

Ja, zo denken meer mensen. Bijna zonder uitzondering is iedereen die ik de trap naar filmzaal 1 zie afdalen ruim 55+ en natuurlijk wit of grijs. Dus wat zegt dat over ons met onze gezamenlijke leeftijd van 91 jaar? Dat we ook aardig op leeftijd beginnen te geraken.

Dit gezegd hebbende, het waren wel allen mensen die net als wij enorm geraakt waren door dit prachtig gefilmde drama. Het was dan ook stil aan het einde van de film.

De gebroeders Dardenne hebben werkelijk iets moois neergezet waarbij je na afloop eens achter je oren krabbelt en denkt, hoe zou ik dat doen? Zou ik mijn kind zo in de steek laten? Wat is er eigenlijk gebeurd? Waarom neemt kapster Samantha de jonge Cyril zomaar in huis?

Ik vind deze film een echte aanrader. De Volkskrant was lyrisch met 5 van 5 sterren, de filmkrant gaf 4 van 5. Verder zeg ik er niets over. De officiële site voor de film: Le gamin au vélo

La conquête veroverde mij (film over Sarkozy)

Datum: 18/07/2011
Plaats: Forum Images Groningen
Film: La conquête
Bezoekers: tussen de 20-30 mensen

Een druilerige, niet gehele droge maandagavond.
Tegen het begin schuiven de mensen als stelletjes de filmzaal in.
Ben ik de enige die hier alleen zit?
Maakt niet uit, ik wilde deze film heel graag zien die Quatorze Juillet in première ging in ons land.

La Conquête is een film van Xavier Durringer en gaat over Nicolas Sarkozy, de huidige president van Frankrijk en zijn race om de macht en plek in het Elysée tijdens de presidentsverkiezingen in 2007. De film gaat eigenlijk niet in op politieke onderwerpen maar vooral over de trucs en streken die ze elkaar proberen te leveren. Zo probeert De Villepin Sarkozy uit te schakelen via iets dat we nu kennen als de Clearstream affaire.
De mensen die Chirac, zowel Jacques als zijn vrouw Bernadette, en De Villepin uitbeelden doen dat uitmuntend. Ze lijken er zelfs fysiek erg op. Dat kan je niet zeggen van Denis Podalydès die Sarkozy uitbeeldt, in de film consequent 'Le petit' genoemd door Chirac. Of, heel wat vileiner, 'de dwerg' of 'klootzak' door De Villepin. Maar zijn bewegingen en manier van praten heeft hij wel heel goed bestudeerd. Gaandeweg de film maakt het dan niet meer zo veel uit of de uiterlijke gelijkenis minder is.
Sarkozy wint de verkiezingen maar verliest zijn vrouw. Misschien omdat haar advies (zij was zijn belangrijkste adviseur) te goed was: je maakt nieuws en geeft er commentaar op. En zo kan het zijn dat we het stel zien wandelen op het strand of gezellig fietsen met in hun kielzog een batterij aan fotografen en journalisten. Dat was niet precies wat Cecilia in gedachten had.
Aan het einde van de film heeft Sarko het Franse volk veroverd (53% wilde hem als president) maar staat hij alleen. Je krijgt gewoon sympathie voor hem.

Ook noemenswaard, al berust het op een vette hear say: ik begrijp dat Rachida Dati, in de film uitgebeeld door Saïda Jawad, de film niet wenst te zien. Ik kan me daar van alles bij voorstellen. De ex Garde du Sceaux wordt in sporadische scènes afgebeeld als leeghoofdig vrouwtje die met de pr-mannetjes van Sarko op tafel danst en verder alleen met haar mobieltje communiceert. Daar hoeft Madame Dati echt haar luie stoel niet voor uit te komen.

Ook voor mensen die niets hebben met (Franse) politiek is dit trouwens een prima film om te zien.

Zoek een dessert , maak het en open die wijn!

Witte chcolademousse met aardbeien

Ik heb een heerlijke dessertwijn in mijn kast. Maar ik zoek nog een goede aanleiding (lees= lekker dessert/nagerecht) om .mijn glas ermee te vullen.

Ik ben zo brutaal geweest leentjebuur te spelen op internet en heb gezocht naar een recept met aardbeien en chocolade maar zonder afbeelding. Er moet wel iets aan de fantasie overgelaten worden, nietwaar?

De afbeelding hoop ik uiteraard nog te plaatsen wanneer ik het recept maak.

Overigens, toen ik nog beter ging kijken, bleek dit recept afkomstig te zijn van een 'echte' buur, te weten Jeroen Meus uit België. Ik heb gelezen dat hij als de Jamie Oliver van België gezien wordt. Met dank dus!

Benodigdheden voor 4 personen

• 400 gr witte chocolade
• een scheutje melk
• een scheutje Grand Marnier
• 1 gelatineblaadje geweekt in koud water
• 6 eiwitten
• 325 ml room
• 1 bakje aardbeien (in vieren gesneden)

Smelt au bain marie de chocolade met een scheutje melk en een scheut grand marnier.
Als het geheel gesmolten is knijp je de gelatine uit en los het op in de gesmolten chocolade
Laat de chocolade afkoelen en klop ondertussen de eiwitten stijf
Als de chocolade koud is spatel je er de eiwitten voorzichtig onder
Klop de room half op en spatel die er ook voorzichtig onder
Giet de mousse in een glas en laat 1 uur opstijven in de koelkast
Werk af met verse aardbeien.

De vuurvogel in het Groninger Museum

Vandaag ging ik als ouder mee met de schoolklas van mijn dochter naar het Groninger museum.

Om precies te zijn naar de expositie van beeldend kunstenaar Othilia Verdurmen. Haar inspiratie was de mythe van de vuurvogel. Een medewerkster van het museum vertelde het verhaal van de vogel  Phoenix. Die gaat door het vuur, gaat dan dood en wordt opnieuw geboren. De kinderen hingen aan de lippen van de vertelster. Ik ook trouwens maar vooral daarna. Ik had met deze medewerkster een kort gesprek over passie en kunst in combinatie met (te veel) geld uitgeven. En laat dat nou allemaal een bepaalde rol spelen in mijn 'roman to be' waar ik nu bijna anderhalf jaar over aan het denken en schrijven ben! Het lijkt wel voorbestemd.

Je ziet in of aan het object verschillende vormen, kleuren en materialen. Je hoort geluiden, stemmen en je kunt je eigen fantasie volop aan het werk laten als je om het object loopt. 

Voor de mensen die deze tentoonstelling nog niet hebben gezien: gewoon doen. Nog te zien tot en met 4 september 2011.

Voor meer informatie: Groninger Museum

Clafoutis, de redding van onze maaltijd

Wat was ik blij met de kersen die mijn partner had meegebracht.
Ik werd tijdens het koken van de hoofdmaaltijd namelijk zó ontzettend afgeleid, dat er uitsluitend kale rijst met een bakje rauwkost gegeten kon worden. De clafoutis stond veilig in de oven en die hebben we vervolgens verslonden.

De clafoutis die in Allerhande heeft gestaan werkt voor mij prima.

Ik heb de bloem vervangen door een glutenvrije versie zoals ik er zelf ook fijn van kon genieten.

Ingrediënten

• 500 g kersen (ontpit en in deze tijd van het jaar natuurlijk vers!)
• 2,5 dl melk
• 75 g bloem
• 3 eieren
• 75 g suiker
• 1 zakje vanillesuiker
• zout
• poedersuiker
• boter om in te vetten

Materialen

• lage taartvorm (ca. 24 cm doorsnede)

Bereiden

Oven voorverwarmen op 190 °C. Taartvorm invetten met boter. Kersen over bodem van taartvorm verdelen. In kom melk, bloem, eieren, suiker, vanillesuiker en snufje zout tot luchtig beslag kloppen. Beslag over kersen schenken en schaal in midden van oven schuiven. Clafoutis in 40 à 45 minuten gaar en goudbruin bakken. Vorm uit oven halen en clafoutis bestrooien met poedersuiker. Warm serveren, hoewel ik de afgekoelde variant ook erg lekker vind.