Vrijdag Visdag

Men neme:

Een ovenvast blik of ovenvaste schaal.
Leg hierin moten stevige witte vis.
Ik heb op de afbeeldingen hieronder pangasiusfilet gebruikt. Ik wens dan even de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde van 2010 te negeren (vers of niet zo vers?).
Goed droogdeppen, bestrooien met zout, peper en paprikapoeder.

Vervolgens sinaasappelplakjes erop.

Dan plakjes kaas en van tevoren bijna gaar gekookte aardappelschijfjes. Ik voeg zelf een fijn gesnipperd uitje toe dat lekker zacht en zoet wordt.

Als laatste voeg ik een mengsel van losgeklopte eieren met yoghurt en nog wat peper toe en bedek het gerecht met geraspte kaas.
Dan in de oven op 200 graden en lekker gaar laten worden. Wel zorgen dat je de boel afdekt als de bovenkant te snel bruin dreigt te worden.

Glutenvrije roze koeken

Onlangs werd aan kandidaten in een kookprogramma gevraagd hun lievelingsgerecht van vroeger te bereiden. Toen ik daarover nadacht kon ik geen gerecht bedenken. Mijn moeder stamde van een generatie waar alle groenten nog platgekookt werden en waar macaroni, spaghetti en rijst nog als exotisch beschouwd werden. In ieder geval geen standaard uitrusting voor in het keukenkastje.

Maar waar ik wel heel erg naar verlangde, na de ontdekking van mijn glutenintolerantie, was de smaak van roze koeken. Je kent ze wel, van die mierzoete gevallen, meestal vier grote koeken in een verpakking. Helaas glutenvrij niet te verkrijgen. Tot ik bedacht dat ik natuurlijk een recept kon googlen. En dat was snel gevonden.

De eerste smaaktest viel zwaar tegen, de koeken waren echt goor, als kleurmiddel had ik rozenwater gebruikt maar dat stonk als de ziekte en smaakte veel te sterk.

Daarna vlug op de fiets naar de toko voor een kleurstof in poedervorm en ta da....ik was aangenaam verrast door het resultaat.

Ja, ja, hoor ik mensen nu denken. Misschien smaken ze wel naar roze koeken, maar ze zien er uit als muffins. Dat kan, ik vind dat geen probleem. De smaak benadert zeer zeker de smaak van roze koeken en als ik niet uitkijk eten de kinderen en partner ze onder mijn handen vandaan.

Het recept voor 6 van bovenstaande roze koeken:

65 gram zachte roomboter
65 gram rietsuiker
1 ei
1 eetlepel melk
40 gram rijstmeel
25 gram ketanmeel (kleefrijstmeel)
2 gram bakpoeder

Circa 3 volle eetlepels poedersuiker
Kleurstof
Lauw water

   
Verwarm de oven tot 190 graden
Klop met de mixer de boter en de suiker in een kom tot een lichte, luchtige massa.
Voeg het ei en de melk toe en zeef het meel en het bakpoeder erover.
Mix tot het een glad beslag is.
Verdeel het beslag over de 6 vormpjes (ik gebruik siliconenvormpjes van de HEMA).
Zet de bakplaat in het midden van de oven en bak ze ca 15 minuten.

Laat ze een paar minuten afkoelen in de vorm en daarna op een rooster verder koud worden.

Roer de poedersuiker met een halve eetlepel water tot een glad, dik papje.
Voeg druppel voor druppel nog water toe als het echt te dik is of poedersuiker als het te dun is.
Let op dat het glazuur niet te dun is, anders loopt het weg langs en in je koek. Het moet nog net glad zijn.
Roer er 1 kleurstof door. Ik heb een kleine hoeveelheid rood gebruikt, maar oranje of groen of blauw kan ook!!
Dip de koeken in het glazuur en laat het glazuur uitharden.
 

Enjoy!

Watertoren Groningen (Open Monumentendag)



Zo ziet de watertoren er nu uit....



Dit weekeinde was het weer de jaarlijkse open monumentendag. Het was de eerste keer (shame on me) dat ik in dit kader een oud gebouw bezocht. Maar nu moest het er maar eens van komen. De oude watertoren in het noorden van de stad krijgt namelijk een andere bestemming. Dat mag ook wel, want de watertoren is al 20 jaren niet meer als zodanig in functie. Dat bleek ook wel tijdens het beklimmen van de treden naar het niveau van 22 meter waar mijn zoon van 5 en ik een prachtig uitzicht over de stad hadden. Er lag nogal wat rotzooi op de traptreden die overduidelijk afkomstig was van de toren zelfs en wellicht ook van vogel- of vleermuizenpoep?

Anyway, dit toch wel fraaie gebouw uit 1908 krijgt volgens architect Luc Veeger van bureau Arcadis volgend jaar (?) een nieuwe functie. Er komt dan behalve een extra trap aan de buitenkant voor de wat luiere of minder mobiele medemens een panoramalift aan de buitenkant die reikt tot maar liefst 29 meter. In het waterreservoir binnenin wordt een verdiepingsvloer aangebracht waar onderin een theater komt. Op de begane grond komt waarschijnlijk een soort ontvangstruimte waar ook koffie enz. gedronken kan worden. Het is neem ik aan de bedoeling dat al deze ruimten gehuurd kunnen worden want ook bij de uitbater moet de schoorsteen roken nietwaar. Verder zal de toren dan dagelijks geopend zijn voor mensen die van het uitzicht willen genieten. Ik heb wat bedenkingen bij dit project en dan met name de haalbaarheid maar voor mijn zoon kan ik niet wachten om over een tijdje via de lift naar nog hogere hoogten te gaan!

...En zo moet het worden!